Michael Jordan urodził się 17 lutego 1963 roku. Przyjmując stypendium koszykówki na University of North Carolina, został drugim studentem Tarheela, który grał każdy mecz. Jordan został uznany Amatorem Roku w Atlantic Coast Conference (ACC) i zdobył mistrzostwo National Collegiate Athletic Association (NCAA) w 1982 roku. Prowadził ACC w punktacji i został ogłoszony najlepszym graczem uczelni w roku 1983 i 1984. Jordan opuścił Karolinę Północną i został wybrany przez Chicago Bulls jako trzeci ogólny wybór w drafcie z 1984 roku.
Złamana stopa odsunęła Jordana na 64 mecze w sezonie 1985-1986. Wrócił, zdobywając 49 punktów w meczu z Boston Celtics w pierwszym meczu playoffów i 63 w drugim – w NBA. W sezonie 1986-1987 Jordan stał się pierwszym graczem od Wilt’a Chamberlain’a, który zdobył w sezonie 3,000 punktów. Bulls wygrali tytuły NBA 1991-1993. W 1994 roku Jordan dołączył do drużyny baseballowej minor league – Chicago White Sox, powracając do Bulls na pozostały sezon 1994-1995. Sezon 1995-1996 zespół zakończył 72-10, kolejny rekord NBA. The Bulls zdobyli czwarty tytuł NBA w 1996 r., piąty w 1997 r. i szósty w 1998 r., w którym Jordan zdobył swoją szóstą nagrodę MVP w finale NBA,
Jordan brał udział w Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1984 i 1982, zdobywając złote medale dla Stanów Zjednoczonych. Został okrzyknięty 1985 Rookie of the Year, najlepszym obrońcą roku 1988, pięciokrotnym NBA MVP, jego rekord kariery to 28,5 punktów na mecz, grał w 11 grach All-Star (tak na prawdę w 10, jeden opuścił przez uraz) i trzykrotnie nazwano MVP meczu gwiazd. Jordan przeszedł na emeryturę 13 stycznia 1999 roku.