Gra w koszykówkę ma światowy urok. Wymaga szybkości, atletyzmu, umiejętności i zdolności zachowania spokoju w najbardziej gorączkowych momentach gry. Koszykówka przeszła wiele zmian odkąd James Naismith wymyślił grę, aby dać swoim uczniom coś do roboty, gdy zimna pogoda uniemożliwiła im uprawianie sportu na zewnątrz.
Wczesne lata
W 1891 roku Naismith, nauczyciel w Springfield College w Massachusetts, wymyślił koszykówkę. Idea gry Naismith’a polegała na manewrowaniu piłką do nogi poprzez drybling na boisku, a następnie przekazaniu jej wolnemu członkowi drużyny, który próbował rzucić piłkę do kosza na brzoskwinie. Była to delikatna gra, która nie wymagała kontaktu fizycznego.
Spowalnianie Gry
Licealiści i studenci zaczęli grać w koszykówkę. Gdy gra stała się bardziej fizyczna, sędziowie odgwizdywali faule, gdy gracz został uderzony podczas 
rzutu. Kosz trafiony w trakcie gry był wart dwa punkty, a rzut wolny wart był jeden punkt. Drużyny miały przemieszczać piłkę po boisku, aby znaleźć dobrą pozycję do rzutu. Posiadania z pięcioma lub więcej podaniami były powszechne. Gry o niskich wynikach były również częstym zjawiskiem, ponieważ nie było ograniczenia, jak długo drużyna może utrzymać piłkę przed rzutem. Drużyny, które potrafiły zbudować ośmio- lub 10-punktową przewagę często utrzymywały piłkę przez kilka minut, aby zapobiec odrabianiu strat przez przeciwnika. Ta strategia zamrożenia piłki i spowalniania gry była skuteczna, ale nudna dla widzów.
Zegar Rzutu
National Basketball Association wprowadził zegar rzutu w 1954 roku. Każda druży
na miała 24 sekundy, aby oddać rzut. Jeśli nie, druga drużyna otrzymywała piłkę. To znacznie zwiększyło tempo gry i zmieniło samą rozgrywkę. Zamiast szukać graczy, którzy mogliby podać piłkę i oddać rzut z zewnątrz, gracze musieli biegać z dużą prędkością, skakać wysoko i zbliżać się do kosza, aby zdobywać punkty. Doprowadziło to do szybkiej koszykówki o wysokiej punktacji, która była rozrywkowa dla fanów. Najlepszą drużyną w latach 50. i 60. byli Boston Celtics, którzy wykorzystali swój styl fast-break, aby prześcignąć przeciwników, a także agresywnie bronili się, aby kraść piłkę i przecinać podania.
Rzut za trzy punkty
W 1967 roku rozpoczęto rozgrywki American Basketball Association. Liga próbowała rywalizować z NBA i podczas gdy walczyła o przetrwanie finansowe, dodała rzuty za 3 punkty jako nowy sposób zdobywania punktów. Gracze, którzy rzucili piłkę spoza łuku namalowanego na podłodze 23 stopy od obręczy, otrzymywali trzy punkty za rzut. Jeśli gracz był faulowany podczas rzutu 3-punktowego, otrzymywał wtedy trzy rzuty wolne. NBA ostatecznie pochłonęła cztery zespoły ABA i dodała rzut za 3 punkty. Gra nadal miała bardzo szybkie tempo, ale nadała też nowe znaczenie utalentowanym zawodnikom rzucającym z zewnątrz.
Koszykówka jest popularnym sportem w Stanach Zjednoczonych, zwłaszcza w obszarach miejskich, gdzie przestrzeń jest ograniczona, a boiska do gry są bardzo nieliczne. Według sondażu Gallupa z 2001 roku, 47 procent Amerykanów uważa się za fanów koszykówki w college’u. Koszykówka uniwersytecka na szczeblu krajowym oferuje to, co wiele osób nazywa najbardziej konkurencyjną i rozrywkową grą; w rezultacie biura w całym kraju mają konkursy lub “pule”, w których uczestnicy przewidują, która z pierwszych 64 drużyn wygra coroczny turniej NCAA.